Leven als een indiaan

Hoi Iedereen!

Eerst even een mededeling: de kaartjes zijn ontvangen! Heel erg bedankt! Dat was een leuke thuiskomer. Ik heb ze mooi in me kamer opgehangen.

Dan nu het echte verhaal……… en oohhh wat was het spannend. Ik heb zitten nadenken hoe ik deze trip onder woorden kan brengen. Het is bijna niet mogelijk, dit had moet je gewoon met je eigen ogen gezien hebben. Om half 5 in de ochtend zijn we vertrokken vanaf de prinsessenstraat met een busje en een pick-up truck. Normaal gesproken doe je deze reis met de boot via Nickerie maar met de auto moest spectaculairder zijn. De reis heeft 22 uur geduurd! Dacht ik dat we naar Kroatië de eerste dag lang in de auto zaten…..
Maar de reis was wel heel gaaf en spannend. Je rijdt midden door de rimboe met de bewoonde wereld kilometers van je af. Als er wat gebeurd, heb je een probleem. Dan kwamen we af en toe bruggen tegen waarvan je dacht: oke we gaan weer naar huis. Maar nee, de planken werden een beetje verplaatst en dan er gewoon overheen. De wegen waren zo slecht dat je niet harder dan 10 km per uur kon rijden. Daarom hebben we dus 22 uur over 450 km gedaan. Onderweg zie verschillende dieren in het wild. Zo kwamen er even nieuwsgierige aapjes naar ons kijken, lag er een slang op de weg en vliegen de papegaaien voorbij.
Uiteindelijk kwamen we rond 3 uur in de nacht aan bij de plaats Washabo. Waar we de rest van de dagen zouden gaan overnachten. Iedereen snel hun hangmat ophangen nog even wat bruine bonen met rijst gegeten en daarna lekker slapen. Ik heb nog nooit zo lekker in een hangmat geslapen.

De volgende dag kregen we een rondleiding door de het dorp Washabo. Washabo is een indiaans dorp waren mensen nog heerlijk vrij leven en ook geen belasting betalen. Deze mensen genieten echt van het leven.
Op een gegeven moment liepen we bij een voetbalveld daarbij stond een basisschool en klein kioskje, dit was het centrum, haha! Ondertussen kwamen we kinderen van het internaat tegen. Verder die dag hebben we lekker gechilled. Nu denk je hhmmm klinkt allemaal goed. Maar ik heb de kleine details nog niet verteld zoals de wc en douche. De wc heb ik geplaatst tussen de foto’s, ik kan er alleen aan toevoegen dat ik steeds eerst een volledige inspectie deed voor spinnen, slangen, kakkerlakken en overige enge beesten. De douche was de Surinaamse rivier. Eerst moet je dan je leven wagen over wat planken om je vervolgens in een vieze bruine rivier te gaan baden (op z’n Surinaams). Mocht je weer blij zijn als er geen enge beesten voorbij kwamen. Maar toch had het wel wat :).

De volgende dag stond Blanche Marie op de planning. Dit zijn watervallen. Daarvoor moest natuurlijk eerst weer een heel stuk gereden worden maar het was het ook zeker waard. Het was zo mooi dat ik er stil van werd (ja dan kan nog wel eens gebeuren). Omdat het zo warm was wilde we zo snel mogelijk het water in. Wat bijna gelukt was totdat we zagen er gigantische vissen in zaten. Nadat iemand een stroomstoot kreeg waren we er ook over uit welke vissen in deze wateren zaten. Daarna hebben we niet meer gezwommen. Daarom zijn we maar even gaan klimmen op de watervallen, hier heb ik weer eens met me leven gespeeld voor een foto. Boven op de grote waterval was ik dus uitgegleden, nou ik had wel dood kunnen zijn. Nu ben ik eraf gekomen met een paar flinke blauwe plekken. We hebben ook een schilpad gevonden die ik Japie genoemd heb. Helaas heb ik nog steeds geen vogelspin gezien. Die avond hebben we lekker gebarbecued.

Op de vierde dag stond weer van alles gepland. We zouden met de boot naar Orealla in Guyana gaan. Dus ja we zijn illegaal de grens over gestoken. De boot kwam op Surinaamse tijd, 2 uur te laat dus. Het was 3 uur varen naar Orealle. Orealle was ook een indiaans dorp waar veel familie woont van de mensen uit Washabo. Ook echt super mooi om te zien. We hebben hier een stuk gelopen en zijn uiteindelijk bij een klein strandje uitgekomen waar we vervolgens weer gingen baden. Rond een uurtje of 5 zijn we weer terug gevaren naar Washabo (klinkt een beetje als vakantie hihi :) kon alleen geen ijsje onderweg eten). En die avond was er een feest in Apoera, een dorp vlak naast Washabo. Het busje was al weg met de andere mensen en Joost en ik gingen mee in de jeep. Dus wij stoer in de achterbak staan, lekker door de rimboe crossen. Stopte we opeens bij een bruiloft, voordat we het wisten stond de achterbak vol met mensen die mee gingen naar het feest. Totaal niet verantwoord maarja het is Suriname hé! Het feest was echt gezellig, er waren dan ook kinderen van het internaat. Telkens werd ik ten dans gevraagd maarja de mensen die me goed kennen weten dat dit niet 1 van mijn specialiteiten is, en dan bestaat dansen hier vooral uit salsa en andere intieme dansen. Maar naar een paar drankjes begon ik beetje te ontdooien en besloot om toch een gokje te wagen. Heb ik meteen een eeuwigheid met een jongen (van het internaat……) staan dansen. Hij hield het netjes hoor haha! Want volgende week moet ik hem weer naar bed sturen. Gelukkig kon hij goed leiden want later zei een andere jongen van het internaat dat ik goed kon dansen, of hij was onder invloed, kan ook :). Maar het was toch wel even leuk om zo te dansen. Dat hoef je in Nederland niet op de dansvloer te proberen. Hier dans je bijna altijd wel als koppeltje.

De laatste dag gingen we natuurlijk even onze roes uitslapen. Het was eb dus zijn we met een bootje naar een zandbank gegaan en daar nog even lekker gezwommen.
Daarna hebben we in het centrum voetbal gekeken. Lekker gekletst met kinderen van het internaat en hun leefomgeving gezien. Ook heb nieuwe indiaanse vriendjes gemaakt. Wat schatjes waren dat. Het vervolg daarvan was dat de local burgemeester van het dorp vroeg of ik in Washabo wilde blijven om daar mijn stage af te maken. Dat vond ik een hele eer maar kon het helaas niet aannemen. Daar bleek ik Europees voor ingesteld te zijn. Het zou wel een hele uitdaging geweest zijn. Ik denk ook niet dat het drie maanden kan doen met die wc en badplaats.

En toen zat de trip er al weer bijna op. We zijn om half 4 in de ochtend vertrokken om weer die hele lange vermoeiende reis terug te maken. Ondertussen kregen we ook nog een lekke band maar die was snel verwisseld. Of een gegeven moment zat ik voorin met 1 been naar buiten (ook vakantiestijl) en ondertussen klapte de bosjes steeds tegen me aan. Totdat ik opeens iets over me been heen voelde lopen. Was het toch een gruwelijk grote wandelende tak! Haha zo’n beest had ik nog nooit eerder gezien. Maar deze was echt grooooot! Wel heel gaaf om te zien, daarna heb ik hem weer naar buiten gewipt.
Ik heb die avond weer heerlijk in me bedje geslapen, want ja 6 dagen hangmat maakt je ook wel brak hoor. Ook ben ik ondertussen al bijna gespecialiseerd in wildplassen wat overigens nog steeds legaal in Suriname.

Nou dit was een beetje in grote lijnen het verhaal. Natuurlijk heb ik nog veel meer gedaan en gezien en te vertellen maar dan zou het verhaal oneindig lang zijn. Dus als ik weer thuis ben kan ik het in geuren en kleuren uitleggen want natuurlijk heb ik ook alles gefilmd.

Ik wacht weer in spanning jullie berichten af!

xxx Laura